Langs de stallenlaan van Paleis Het Loo staan prachtige monumentale eiken en beuken. Een herkenbaar gezicht en beeldbepalend voor de entree van het paleiscomplex. Toch heeft de bouwer van het kasteel, Stadhouder-Koning Willem III, dit beeld nooit zo gezien. Want wat nu een statige oude bomenrij is, was ooit een laan met frisse jonge aanplant. Dat beeld komt – noodgedwongen – weer terug, want veel bomen zijn er slecht aan toe. Het Paleis kiest ervoor om de hele laan in één keer te vervangen. Dat is even schrikken, maar het hout krijgt een tweede leven: in het paleis!
Moeilijk besluit
Het besluit om de hele laan in één keer te vervangen is niet lichtvaardig genomen. Veel mensen zijn immers aan het beeld gewend en houden van de lange bomenlanen. Bovendien hebben we juist nu elke boom hard nodig in de strijd tegen klimaatverandering, omdat bomen veel CO2 opnemen. Maar zieke bomen kunnen zomaar omvallen, met alle gevolgen van dien.
Dat dit geen denkbeeldig gevaar is werd duidelijk toen een oude eik op een van de bijgebouwen viel en daarbij flinke schade aanrichtte. Bij nadere inspectie bleek dat bijna alle oudere laanbomen te kampen hebben met grote problemen. Vaak zijn ze van binnen hol en zijn hun wortels niet sterk genoeg meer om stevig te staan. De ouderdom speelt hierbij een rol, maar ook de droogte van de afgelopen jaren.
Om een rommelige uitstraling te voorkomen is gekozen om de lanen in één keer te vervangen. Zo blijft het strakke, symmetrische beeld bestaan en passen de lanen tegelijkertijd eigenlijk nog beter bij het 17de eeuwse beeld dat ook bij de restauratie van het paleisgebouw als uitgangspunt is genomen.
Oude eik wordt dansvloer
De onfortuinlijke eik die op het stallencomplex viel krijgt een tweede leven en komt in het paleis terug … als vloer. Maarten Kien (Kien met Hout) vertelt in onderstaande video hoe de bomen worden verwerkt tot parketdelen: ‘elke boom heeft een geheugen, een eigen dagboek… hoe verder je zaagt, hoe verder je terugbladert in dat dagboek’.
kopafbeelding: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed / Documentnummer 10418-2324