Als kind hoorde Camille Oostwegel sr. al over een mysterieus kogelgat dat zich in een spiegel van het kasteel Château St. Gerlach moest bevinden. Jaren later, toen Oostwegel eigenaar werd van het château, ontdekte hij tot z’n verbazing dat het gat nog steeds in de spiegel zat. Hoe kwam het daar? Wat was er gebeurd? In de documentaire ‘Het Kogelgat van Château St. Gerlach’ wordt de geschiedenis achter het kogelgat nauwgezet ontrafeld. Een indrukwekkend verhaal over een redelijk onschuldig ongelukje met een buitgemaakt Duits pistool, dat uitmondt in de veel omvattende geschiedenis over segregatie en discriminatie in het Amerikaanse leger.
‘The Houthem-Case’
Het kogelgat in de spiegel van Château St. Gerlach is een tastbare herinnering aan de bevrijding van Zuid-Limburg, eind 1944. Op uitnodiging van de toenmalige bewoner van het kasteel, baron De Selys de Fanson, waren destijds enkele Amerikaanse officieren en soldaten van het 744e Tank Battalion te gast op het kasteel om de bevrijding te vieren. Tijdens die vrolijke bijeenkomst moet er per ongeluk een pistool zijn afgegaan. Volgens getuigen was een zwarte soldaat aan het spelen met een – mogelijk buitgemaakt – Duits dienstpistool. Waarschijnlijk richtte hij uit baldadigheid op zijn spiegelbeeld en haalde de trekker over. Er vielen geen gewonden, maar de baron was zeer ontdaan. Of het feestje direct afgelopen was is niet bekend, maar wel dat de officier Joseph (Joe) Ryan in de nasleep van het incident de verantwoordelijkheid voor dit vergrijp op zich zou nemen. Deze gebeurtenis ging de geschiedenis in als de ‘Houthem-Case’.
Segregatie en discriminatie in het Amerikaanse leger
Dat de blanke captain Ryan zich opwierp als schuldige van het schietincident had ongetwijfeld alles te maken met de diepgewortelde rassensegregatie van de Amerikaanse maatschappij. Die vertaalde zich ook naar het Amerikaanse leger, dat weliswaar gretig gebruik maakte van Afro-Amerikaanse jongemannen, maar hen niet als volwaardige soldaten beschouwde. Zwarten mochten niet meevechten, omdat men bang was dat ze met die ervaring voor problemen zouden kunnen zorgen bij thuiskomst. Daarom werden ze ingezet achter de linies, bijvoorbeeld in logistieke diensten. Daarnaast kregen ze de opdracht om gesneuvelde soldaten te begraven. De graven op de militaire begraafplaats Margraten zijn gedolven door zwarte soldaten.
Soldaat Ryan en de onbekende zwarte soldaat
Wie de zwarte soldaat was, waarvoor Joe Ryan zo edelmoedig in de bres sprong bleek voor documentairemaker Robin Peeters helaas niet meer te achterhalen. Soldaat Ryan kon het ook niet meer vertellen, want hij reed kort na het incident met zijn Jeep op een Duitse landmijn en overleed reeds op 1 maart 1945. Het feit wil dat deze officier, die zijn brother in arms in bescherming nam tegenover de militaire politie, begraven ligt op het ereveld in Margraten, als één van de 8.301 gesneuvelden.
Ongelooflijk toeval
Onder bewoners van Zuid-Limburg is het sinds de bevrijding traditie om uit dankbaarheid een graf op Margraten te adopteren en te verzorgen. Dit is zo populair dat er zelfs een wachtlijst voor bestaat. Adoptiegraven komen slechts af en toe vrij en worden dan overgedragen aan de eerstvolgende op de wachtlijst. Ook Camillie Oostwegel sr. stond al jaren op die lijst toen hij in 2005 een telefoontje kreeg of hij een graf wilde adopteren. Precies op dat moment was hij tevens gastheer van de toenmalige Amerikaanse president Bush, die ook het ereveld van Margraten zou bezoeken. Een ongelooflijk toeval, dat nog ongelooflijker werd toen bleek dat het graf dat hij – als inmiddels eigenaar van Château St. Gerlach – mocht adopteren, juist het graf van captain Ryan was!
Bekijk de film ‘Het kogelgat van Château St. Gerlach’
Château St. Gerlach
Tussen de Zuid-Limburgse plaatsjes Valkenburg en Houthem St. Gerlach bevindt zich het landgoed Château St. Gerlach. Op deze unieke locatie kun je genieten van het prachtige landschap dat dit landgoed biedt.
De natuurrijke omgeving van dit kasteel maakt je bezoek compleet. Dit alles onder de bezielende leiding van de familie Oostwegel.
kopfoto: fotomontage / Etienne van Sloun van Air-Vision Luchtfotografie